Uydu görüntüleri, dünyanın en büyük buz tabakasının önceden düşünülenden daha hızlı parçalandığını gösteriyor

 Bir analize göre, incelme ve buzağılama, Antarktika'nın buz raflarının kütlesini 1997'den bu yana 12 trilyon ton azalttı.

Çarşamba günü yapılan bir uydu analizine göre, Los Angeles Antarktika'nın kıyı buzulları, buzdağlarını doğanın parçalanan buzu yenileyebileceğinden daha hızlı bir şekilde döküyor ve son 25 yılda dünyanın en büyük buz tabakasından kaynaklanan önceki kayıp tahminlerini ikiye katlıyor.

NASA'nın Los Angeles yakınlarındaki Jet Propulsion Laboratuvarı'ndaki (JPL) araştırmacılar tarafından yönetilen ve Nature dergisinde yayınlanan türünün ilk örneği olan çalışma, iklim değişikliğinin Antarktika'nın yüzen buz raflarını ne kadar hızlı zayıflattığı ve buz kütlelerinin yükselişini hızlandırdığı konusunda yeni endişeler uyandırıyor. küresel deniz seviyeleri.

Çalışmanın kilit bulgusu, Antarktika buzunun kıyıdaki buzul parçalarından okyanusa “buzağılanması” nedeniyle net kaybının, buz raflarının erimesinin neden olduğu incelme nedeniyle bilim adamlarının zaten bildiği net buz miktarı kadar büyük olmasıydı. denizleri ısıtarak aşağıdan.

Birlikte ele alındığında, incelme ve buzağılama, Antarktika'nın buz raflarının kütlesini 1997'den bu yana 12 trilyon ton azaltarak önceki tahminin iki katına çıktı, analiz sonucuna varıldı.

Bu broşür görüntüsünde 21 Mart'ta çekilmiş bir Antarktika buz sahanlığının NASA Modis uydu görüntüsü.

Çalışmanın baş yazarı JPL bilim adamı Chad Greene'e göre, kıtanın buz tabakasının son çeyrek yüzyılda tek başına buzağılamadan kaynaklanan net kaybı yaklaşık 37.000 kilometre kare (14.300 mil kare) alanı kaplıyor, bu neredeyse İsviçre büyüklüğünde bir alan.

Greene, NASA'nın bulguların duyurusunda "Antarktika kenarlarında parçalanıyor" dedi. "Ve buz rafları azaldığında ve zayıfladığında, kıtanın devasa buzulları hızlanma ve küresel deniz seviyesinin yükselme oranını artırma eğilimindedir."

Sonuçları çok büyük olabilir. Antarktika, dünyadaki tüm buzların deniz seviyesi potansiyelinin %88'ine sahip olduğunu söyledi.

Buz rafları, karaya bağlı kalıcı yüzen donmuş tatlı su tabakaları, aksi takdirde kolayca okyanusa kayarak denizlerin yükselmesine neden olacak buzulları tutan payandalar gibi oluşması ve hareket etmesi binlerce yıl alır.

Buz rafları sabit olduğunda, buzağılama ve yeniden büyümenin uzun vadeli doğal döngüsü, buz raflarının boyutlarını oldukça sabit tutar.

Bununla birlikte, son yıllarda, ısınan okyanuslar, daha önce buzun değişen yüksekliğini ölçen ve NASA'ya göre 2002'den 2020'ye kadar yılda ortalama 149 milyon ton kayıp gösteren uydu altimetreleri tarafından belgelenen bir fenomen olan alttan rafları zayıflattı.

Uzaydan görüntü

Greene'in ekibi, analizleri için, 1997'den beri Antarktika kıyı şeridinin 30.000 mil (50.000 kilometre) üzerinde buzul akışını ve buzağılamayı her zamankinden daha doğru bir şekilde haritalamak için görünür, termal-kızılötesi ve radar dalga boylarından uydu görüntülerini sentezledi.

Buzağılamadan ölçülen kayıplar, doğal buz sahanlığı ikmalini o kadar büyük ölçüde geride bıraktı ki, araştırmacılar, bu yüzyılın sonuna kadar Antarktika'nın 2000 öncesi buzul seviyelerine geri dönmesini pek olası bulmadı.

Hızlandırılmış buzul buzağılanması, buzun incelmesi gibi, en çok, okyanus akıntılarının ısınmasıyla daha sert etkilenen Batı Antarktika'da belirgindi. Ancak, buz raflarının uzun süredir daha az savunmasız olduğu düşünülen Doğu Antarktika'da bile, "kazançlardan daha fazla kayıp görüyoruz" dedi Greene.

Greene, dünyayı şaşırtan bir Doğu Antarktika buzağılama olayının, Mart ayında devasa Conger-Glenzer buz sahanlığının çöküşü ve parçalanması olduğunu, muhtemelen daha büyük bir zayıflamanın işareti olduğunu söyledi.

Cambridge Üniversitesi'nde Royal Society araştırma profesörü olan Eric Wolff, çalışmanın Doğu Antarktika buz tabakasının geçmişin sıcak dönemlerinde nasıl davrandığına ve gelecekte neler olabileceğine ilişkin modellere ilişkin analizine dikkat çekti.

Wolff, JPL çalışmasına ilişkin bir yorumda, "İyi haber şu ki, Paris anlaşmasının vaat ettiği 2 derecelik küresel ısınmaya devam edersek, Doğu Antarktika buz tabakası nedeniyle deniz seviyesindeki yükselme mütevazı olacaktır."

Bununla birlikte, sera gazı emisyonlarını engelleyememek, "önümüzdeki birkaç yüzyıl boyunca deniz seviyesinin metrelerce yükselmesine" katkıda bulunma riskini taşıyacağını söyledi.